Radiomaken bij Get a Grip WerkRaat
Een interview met leermeester Jaap Pieterse van WerkRaat
Over leermeester Jaap
“Ik zal beginnen met wat over mezelf te vertellen”, zegt Jaap. “Ik ben 56 jaar, woon in Doetinchem en maak nu ruim 39 jaar radioprogramma’s. Ik kom uit een gezin van 5 broers en zussen, waarvan 1 gehandicapt is. Eerst wat in zijn mond, dan een hap voor mij, dat ben ik gewend. Ik heb engelen geduld en ga door tot iets lukt. Ik hou van mensen die anders zijn.”
Met een grote opblaas 5 naar het UWV
“Voorheen werkte ik voor een artiestenbureau en gaf ik invulling aan kleine en grote events. Drie jaar geleden kwam ik bij het UWV terecht. Uit testen bleek ook hier weer, serieus waar, dat ik van mensen hou die anders zijn. Ik ging aan de slag als een soort jobcoach. Om aan kandidaten te komen verzon ik een ludieke actie: daar ging ik, met een grote opblaas 5 onder mijn arm, richting UWV. Ze trokken 5 kandidaten, waarmee ze ‘vastliepen’, uit de kaartenbak, zodat ik verder kon met ze. Ik kwam erachter dat het vaak draait om snelle plaatsingen, trajecten afronden en weer doorgaan. Terwijl dat helemaal niet is wat ik wilde in de laatste fase van mijn leven. Ik wilde juist dat het góed zou voelen.”
De start van Get a Grip
“Via Henk Knipping, die ik al kende, kwam ik in aanraking met WerkRaat. Samen zetten we het label ‘Get a Grip’ op, waar ik vanaf het begin leermeester ben. Mensen die bij mij terecht komen praten al 10 jaar over zichzelf. Op een gegeven moment hebben ze dan zoiets van ‘laat me met rust.’ Ik dacht terug aan momenten waarop ik dat gevoel had en kon bevestigen dat muziek altijd een vriendje van me was. Die theorie breng ik hier in de praktijk. We kochten een bus en toverden die om tot radiostation.”
Muziek als spiegel van de ziel
“De vraag die deelnemers hebben als ze bij WerkRaat binnenkomen is: ‘Ik wil een fijn gevoel hebben, kun je me daarbij helpen?’ Zodra iemand bij Get a Grip komt, vraag ik ze 15 platen op te schrijven die bij ze passen. Muziek als spiegel van de ziel: vlot, zwaar, zweverig of juist hectisch. Praten erover is indirect praten over jezelf. Aan de slag gaan bij Get a Grip, zorgt ervoor dat je op tijd leert te komen, gaat socializen, afspraken nakomt. En zo klim je telkens een treetje omhoog…”
Prikkels en structuur
“Vanaf moment 1 prikkel ik mijn deelnemers. Die 15 platen die ze opschrijven, zijn niet zomaar platen. Naast dat ze bij hen passen, moeten ze ook binnen een bepaald format vallen. We hanteren een werkplan, we plannen gesprekken in en er is een jobcoach van Jobstap betrokken bij het traject. Mijn deelnemers komen binnen met hun blik naar de grond en gaandeweg komt dat koppie steeds meer omhoog. Ik zet tegengestelde karakters bij elkaar en laat ze van elkaar leren. Of je nou autisme, een verslaving of sociale achterstand hebt, je bent hier altijd welkom. Wel kijken we naar wat er in de weg staat om verder te ontwikkelen, zodat je dat eerst kan oplossen. Leren werken is uiteindelijk het doel.”
‘Ik wil deelnemers écht iets meegeven’
“Als mensen hier weggaan wil ik ze écht iets meegeven. Plezier, geluksmomentjes, trots op de succesjes die ze hebben geboekt. Ik vind het belangrijk om samen met het team na te denken over wát we ze precies willen meegeven. Wat is nou ‘succes’? Door hier samen over te blijven nadenken worden we inhoudelijk sterker en kunnen we het label verder uitbouwen. Dat is mijn wens voor de komende jaren: uitbouwen en verdiepen, op verschillende vlakken.”
Dit bericht heeft 0 reacties